Porozumienie bibliotek
W 2014 roku zostało podpisane dwustronne porozumienie między Dolnośląską Biblioteką Publiczną im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu a 27 bibliotekami dolnośląskimi w sprawie tworzenia bazy bibliograficznej „Bibliografia Regionalna Dolnego Śląska”.
Jest ona częścią ogólnopolskiego systemu bibliografii regionalnych, które pełnią funkcję uzupełniającą w odniesieniu do narodowych wykazów publikacji. Rejestruje artykuły z czasopism regionalnych i lokalnych dotyczących Dolnego Śląska (jego historii, przyrody, gospodarki, polityki, nauki, oświaty, kultury itp.) ukazujące się od roku 1947 do chwili obecnej, przy czym opisy bibliograficzne z lat 1947 – 1996 są nadal uzupełniane.
Baza bibliograficzna dostępna jest w Internecie. Tworzona w systemie Aleph, w formacie MARC 21.
Poniżej zamieszczamy materiały i wytyczne obowiązujące przy tworzeniu Bibliografii Regionalnej Dolnego Śląska.
Bibliografia Regionalna Dolnego Śląska (BRDŚ) - informacje ogólne:
- jest częścią ogólnopolskiego systemu bibliografii regionalnych i uzupełnieniem bibliografii narodowej
- zakres: jako bibliografia regionalna przedmiotowa rejestruje dokumenty dotyczące Dolnego Śląska (jego historii, przyrody, gospodarki, polityki, nauki, oświaty, kultury itd.)
- zasięg chronologiczny: od 1947 do bieżących; opisy bibliograficzne z lat 1947-1996 są nadal uzupełniane
- typ: bibliografia zawartości czasopism, rejestruje artykuły z kilkuset tytułów czasopism i gazet regionalnych i lokalnych
- nadzór merytoryczny - Komisja ds. BRDŚ ; stosujemy się do wytycznych opracowanych przez Zespół ds.
Bibliografii Regionalnej przy ZG SBP (szczegóły tutaj)
- funkcje: 1) element warsztatu informacyjnego, wykorzystywany przy bieżącej obsłudze czytelnika, realizacji kwerend, tworzeniu zestawień tematycznych; 2) dokumentacja dorobku piśmienniczego regionu
- możliwości wyszukiwania: przeglądanie indeksów lub wyszukiwanie, możliwość wyszukiwania według różnych kryteriów oraz łączenia ich, możliwość
przeszukiwania całości bazy lub poszczególnych części
Porozumienie bibliotek
W 2014 roku zostało podpisane dwustronne porozumienie między Dolnośląską Biblioteką Publiczną im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu a 27 bibliotekami dolnośląskimi w sprawie tworzenia bazy bibliograficznej „Bibliografia Regionalna Dolnego Śląska”.Jest ona częścią ogólnopolskiego systemu bibliografii regionalnych, które pełnią funkcję uzupełniającą w odniesieniu do narodowych wykazów publikacji. Rejestruje artykuły z czasopism regionalnych i lokalnych dotyczących Dolnego Śląska (jego historii, przyrody, gospodarki, polityki, nauki, oświaty, kultury itp.) ukazujące się od roku 1947 do chwili obecnej, przy czym opisy bibliograficzne z lat 1947 – 1996 są nadal uzupełniane.
Baza bibliograficzna dostępna jest w Internecie. Tworzona w systemie Aleph, w formacie MARC 21.
Poniżej zamieszczamy materiały i wytyczne obowiązujące przy tworzeniu Bibliografii Regionalnej Dolnego Śląska.
Bibliografia Regionalna Dolnego Śląska (BRDŚ) - informacje ogólne:
- jest częścią ogólnopolskiego systemu bibliografii regionalnych i uzupełnieniem bibliografii narodowej
- zakres: jako bibliografia regionalna przedmiotowa rejestruje dokumenty dotyczące Dolnego Śląska (jego historii, przyrody, gospodarki, polityki, nauki, oświaty, kultury itd.)
- zasięg chronologiczny: od 1947 do bieżących; opisy bibliograficzne z lat 1947-1996 są nadal uzupełniane
- typ: bibliografia zawartości czasopism, rejestruje artykuły z kilkuset tytułów czasopism i gazet regionalnych i lokalnych
- nadzór merytoryczny - Komisja ds. BRDŚ ; stosujemy się do wytycznych opracowanych przez Zespół ds. Bibliografii Regionalnej przy ZG SBP (szczegóły tutaj)
- funkcje: 1) element warsztatu informacyjnego, wykorzystywany przy bieżącej obsłudze czytelnika, realizacji kwerend, tworzeniu zestawień tematycznych; 2) dokumentacja dorobku piśmienniczego regionu
- możliwości wyszukiwania: przeglądanie indeksów lub wyszukiwanie, możliwość wyszukiwania według różnych kryteriów oraz łączenia ich, możliwość przeszukiwania całości bazy lub poszczególnych części
Opracowanie
materiałów na potrzeby BRDŚ
Zasady
selekcji materiału
- rejestrujemy artykuły z czasopism regionalnych i lokalnych, które nie są rejestrowane w Bibliografii Zawartości Czasopism
- rejestrujemy artykuły znaczące w treści - np. dotyczące osoby związanej z regionem, instytucji działającej w regionie, ważnego wydarzenia, istotnych zagadnień z zakresu historii, przyrody, gospodarki, polityki, nauki, oświaty, kultury regionu
- pomijamy artykuły o niewielkiej objętości
- pomijamy artykuły będące zapowiedziami jakichś wydarzeń
- nie rejestrujemy artykułów z serwisów internetowych (są efemeryczne); możliwe jest rejestrowanie elektronicznych wersji artykułów tradycyjnych, zamieszczonych w ogólnodostępnych archiwach, repozytoriach lub bibliotekach cyfrowych - przykład: artykuły z czasopisma „Medycyna Weterynaryjna”
Opracowanie
formalne
- elementy opisu: numer bibliografii (rok), hasło główne opisu (zazwyczaj nazwa osobowa), tytuł i oznaczenie odpowiedzialności; oznaczenie serii; uwagi; cytata; dział bibliografii (klasyfikacja); hasła przedmiotowe
Tak wyglądało to na karcie katalogowej:
elementy opisu w formacie MARC 21
LDR - etykieta rekordu
008 - dane kontrolne
040 - żródło katalogowania - siglum biblioteki opracowującej
090 - numer bibliografii - rok
100 - hasło główne - nazwa osobowa
245 - strefa tytułu i oznaczenia odpowiedzialności
246 - odmienny wariant tytułu
490 - strefa serii
500 - uwagi ogólne
520 - uwagi dotyczące treści
600 - hasło przedmiotowe osobowe
610 - hasło przedmiotowe korporatywne
611 - hasło przedmiotowe - impreza
630 - hasło przedmiotowe - tytuł ujednolicony
650 - hasło przedmiotowe ogólne
651 - hasło przedmiotowe geograficzne
653 - tematy w formie swobodnej
655 - hasło przedmiotowe formalne
693 - dział bibliografii (klasyfikacja)
700 - hasło dodatkowe - nazwa osobowa
740 - hasło dodatkowe - tytuł (stosowane do podania nazwy dodatku do czasopisma)
773 - cytata wydawnicza
830 - strefa serii
852 - dane lokalne - inf. o miejscu przechowywania czasopisma
856 - dostęp elektroniczny
999 - osoby opracowujące
A tak wygląda w formacie MARC 21:
- instrukcja
„Format MARC 21 dla potrzeb Bibliografii Regionalnej Dolnego
Śląska” zawiera szczegółowe zasady wykorzystywania pól i
podpół formatu; dostępna on-line
- przydatne skróty klawiaturowe i klawisze funkcyjne:
Ctrl + A – otwieranie szablonu
Ctrl + L – zapisywanie rekordu
Ctrl + N – powielanie rekordu
F6 – wstawianie pola
F7 – wstawianie podpola
Ctrl + F5 – usuwanie pola
Ctrl + F7 – usuwanie podpola
Ctrl + T – kopiowanie pola
Alt + T – wklejanie pola
F3 – przeszukiwanie kartotek bazy „Region” (dla pól 600-651)
Ctrl + F3 – przeszukiwanie KHW
Ctrl + A – otwieranie szablonu
Ctrl + L – zapisywanie rekordu
Ctrl + N – powielanie rekordu
F6 – wstawianie pola
F7 – wstawianie podpola
Ctrl + F5 – usuwanie pola
Ctrl + F7 – usuwanie podpola
Ctrl + T – kopiowanie pola
Alt + T – wklejanie pola
F3 – przeszukiwanie kartotek bazy „Region” (dla pól 600-651)
Ctrl + F3 – przeszukiwanie KHW
Opracowanie
rzeczowe
- zasady analizy treści dokumentu - jej celem jest uzyskanie odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące treści i formy dokumentu:
-
Co jest przedmiotem dokumentu? - osoba, instytucja, wydarzenie itd.
-
Czy dokument ma jeden przedmiot (przedmiot główny), czy więcej
(przedmioty równorzędne)?
-
Jeśli przedmiotów jest kilka, czy któryś z nich jest ważniejszy
od innych (przedmiot nadrzędny i poboczne)?
-
W jaki sposób przedmiot został zaprezentowany – kompleksowo,
wyczerpująco, czy też wycinkowo, w pewnym aspekcie lub z
określonego punktu widzenia?
-
Jaka jest forma piśmiennicza dokumentu?
Po
zakończeniu analizy, należy zastanowić się, które z elementów
są kluczowe dla charakterystyki przedmiotowej i jej ewentualnego
odbiorcy. Zawsze, gdy to możliwe należy uwzględnić specyficzne
potrzeby odbiorców informacji.
Po
selekcji uzyskujemy pulę informacji na temat danej publikacji, którą
następnie staramy się przełożyć na adekwatne hasła
przedmiotowe. W tym celu sprawdzamy, czy wyselekcjonowane przez nas
nazwy, terminy, pojęcia są obecne w kartotece wzorcowej JHP BN jako
tematy lub określniki – bezpośrednio lub jako odsyłacze
kierujące do właściwych, przyjętych do stosowania. Z tak
wybranych jednostek leksykalnych budujemy zgodnie z gramatyką JHP BN
hasła przedmiotowe, które będą składać się na pełną
charakterystykę wyszukiwawczą dokumentu. Poprawne hasło musi być
zbudowane z dozwolonych do stosowania elementów (tematów i
określników z kartoteki wzorcowej) zestawionych w poprawnym szyku i
z uwzględnieniem zakresu stosowania używanych określników.
- w Bibliografii Regionalnej Dolnego Śląska stosujemy Język Haseł Przedmiotowych Biblioteki Narodowej (dalej JHP BN) - jest on językiem informacyjno-wyszukiwawczym o charakterze uniwersalnym. Język ten, będąc narzędziem opisu zawartości dokumentów gromadzonych w bibliotekach pozwala tworzyć poprawne i spójne punkty dostępu do treści: służy zapisywaniu informacji przez bibliotekarzy i jej wyszukiwaniu przez użytkowników systemu informacyjnego.
JHP
BN zawiera słownictwo, które umożliwia budowę haseł adekwatnie
charakteryzujących treść i formę dokumentów. Każdy byt, obiekt,
pojęcie, zjawisko, które posiada własną nazwę i jest
zdefiniowane w wiarygodnych źródłach informacji, powinno być
wyrażone odpowiednim tematem. Na słownictwo JHP BN składają się
tematy i określniki.
Temat
to nazwa pospolita lub własna użyta do wyrażenia przedmiotu
lub formy dzieła. Tematy są jednostkami samodzielnymi leksykalnie i
składniowo, tzn. mogą samodzielnie stanowić hasło przedmiotowe.
Tematy
dzielimy na sześć podstawowych typów:
-
rzeczowe (treściowe, ogólne)
-
osobowe
-
korporatywne (z podziałem na tematy odnoszące się do ciał
zbiorowych i imprez)
-
tytułowe
-
geograficzne
-
formalne.
Podział
ten ma ścisły związek ze strukturą formatu MARC21 rekordu
bibliograficznego i
wzorcowego
– każdej grupie odpowiada odpowiednie pole formatu o określonej
strukturze
wewnętrznej.
Tematy
rzeczowe (treściowe, ogólne)
Reprezentują
ogólne pojęcia lub powtarzalne przedmioty zwykle wyrażane
rzeczownikami pospolitymi. Większość tematów ma formę
rzeczownika – np.: Matematyka, Prawo, Rolnictwo, Jeziora, Uczucia,
Ptaki, Samochody, Szlachta, Archeolodzy
Występują
także połączenia:
-
rzeczownika z przymiotnikiem (z reguły w szyku porzeczownikowym,
naturalnym w języku
polskim)
– np. Prawo cywilne, Rodzina zastępcza, Sztuka polska, Ssaki
drapieżne, Badania nieniszczące
-
dwu rzeczowników – np.: Degradacja środowiska, Ochrona zabytków,
Ciśnienie krwi, Parki i ogrody. Tematy wielowyrazowe (które często
nie zachowują szyku porzeczownikowego) występują
przede
wszystkim wtedy, kiedy takie trwałe połączenie wyrazów
funkcjonuje w terminologii
naukowej
czy fachowej. np.: Warunkowe zawieszenie wykonywania kary, Atopowe
zapalenie skóry, Przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Tematy
osobowe, korporatywne, tytułowe, geograficzne, które
umownie nazywa się tematami jednostkowymi, są tworzone zgodnie ze
ścisłymi regułami obowiązującymi przy tworzeniu analogicznych
haseł stosowanych w opisie bibliograficznym dokumentów.
Jakkolwiek
opis rzeczowy nie podlega normalizacji w takim zakresie jak opis
formalny,
wskazane
jest aby hasła tego samego typu, mimo że są używane w różnych
kontekstach i w
różnych
strefach opisu, otrzymywały tę samą formę.
Określniki
są wyrażeniami niesamodzielnymi składniowo, tzn. nie mogą
samodzielnie stanowić hasła przedmiotowego. Są elementem dodawanym
po temacie w celu wskazania kontekstu, aspektu, ujęcia, punktu
widzenia, lokalizacji przedmiotu dokumentu w czasie i przestrzeni.
Określniki
dzielimy na:
-
rzeczowe (treściowe, ogólne)
-
jednostkowe
-
geograficzne
-
chronologiczne
i
w tym szyku zamieszczamy je w haśle przedmiotowym.
Określniki
rzeczowe (treściowe, ogólne) mają postać nazwy
ogólnej, pospolitej (nazwy dziedzin wiedzy i życia, okoliczności,
aspekty przedmiotu) np.:historia, archeologia, fizjologia, prawo,
psychologia, badanie, zarządzanie, nauczanie, metody, hodowla.
Wszystkie
określniki rzeczowe (ogólne) są kontrolowane kartoteką wzorcową.
W rekordzie wzorcowym zawsze jest zapisany zakres stosowania danego
określnika, tzn. wskazanie, po jakich kategoriach tematów lub po
jakich konkretnych tematach można stosować dany określnik.
Zakres
stosowania określnika odnosi się do określników występujących
bezpośrednio
po
temacie, na pozycji pierwszego określnika rzeczowego w haśle.
Zasada ta nie rozciąga się na dalsze pozycje, tzn. nie dotyczy
drugiego (i ewentualnie kolejnych) określnika
rzeczowego.
Określniki
jednostkowe zawierają nazwę własną jednostkową (grupa
etniczna, nazwa obiektu) np.: Słowianie, Arabowie, kościół św.
Trójcy, zamek Ogrodzieniec.
Określniki
geograficzne lokalizują przedmiot dokumentu w przestrzeni
(np. obiekty na danym terytorium) lub wskazują na obszar działania,
pochodzenie (np. osoby działające na danym terenie lub pochodzące
z jakiegoś regionu).
W
JHP BN określnikiem geograficznym mogą być jedynie nazwy państw
(aktualnie istnieją
cych
i historycznych), jednostek większychod państw, takich jak
kontynenty i ich części oraz nazwy mórz i oceanów.
Uwaga:
w JHP BN nie są stosowane w funkcji określnika geograficznego nazwy
miejscowości, regionów, jednostek administracji państwowej lub
kościelnej, obiektów fizjograficznych (z wyjątkiem mórz i
oceanów). W opisach dokumentów, które traktują o
faktach,
zjawiskach, obiektach na obszarze mniejszym niż państwo występuje
więc określnik geograficzny uogólniający, np.:
Zamki
i pałace -Czechy (choć dokument dotyczy pałacu w Pradze)
Określniki
chronologiczne lokalizują przedmiot dokumentu w czasie. W
JHP BN określniki chronologiczne mają uogólniający charakter
-
dla okresu do 1900 r. stosuje się wyłącznie zapisane cyframi
arabskimi stulecia, np. 12 w., 15 w., 19 w. lub przedziały wieków,
np.: 15-17 w., 16-19 w.
-
dla okresu po 1900 można stosować określniki –20 w. i –21 w.
lub wyrażone wiekami
szersze
zakresy np. 18-20 w., 19-21 w., ale przede wszystkim stosuje się
określniki
odpowiadające
węższym okresom, związane zazwyczaj z historią polityczną
świata, regionu lub państwa, np. 1914-1918 r., 1945-1948 r.,
1944-1989 r., od 1989 r., od 1990 r.
Wszystkie
określniki szczegółowe dla 20 w. i 21 w. są kontrolowane
kartoteką wzorcową i w rekordzie wzorcowym mają zapisany zakres
stosowania.
Po
wybranych grupach tematów można stosować określniki
chronologiczne swobodne,
niekontrolowane
kartoteką wzorcową, a wyrażone datą roczną. Dotyczy to tematów
związanych z wyborami powszechnymi, spisami ludności oraz klęskami
elementarnymi.
W
Bibliografii Regionalnej Dolnego Śląska stosowanie swobodnych
określników chronologicznych wyrażonych datą roczną jest
rozszerzone na wszystkie typy tematów.
- rodzaje haseł przedmiotowych i zasady ich tworzenia:
Hasło
osobowe:
-
nazwa identyfikująca osoby rzeczywiste, bóstwa, postaci mityczne i
legendarne, postaci fikcyjne (bohaterowie literaccy i filmowi),
rodziny, rody i dynastie
-
nazwy wyrażone imieniem i nazwiskiem - w szyku przestawnym, np:
600
14 |a
Różewicz,
Tadeusz
|d
(1921-
)
-
nazwy rozpoczynające się imieniem i wyrażone samym imieniem: nazwy
świętych i błogosławionych, papieży, królów i książąt,
dostojników kościelnych
600
04
|a
Bolko
|b
I
|c
(książę
jaworsko-świdnicki ;
|d
ca
1252-1301)
-
nazwy wyrażone samym nazwiskiem: rody, rodziny i dynastie
600
34 |a
Radziwiłł
|c
(rodzina)
-
w miarę możliwości stosujemy dopowiedzenia zawierające daty
biograficzne
-
nie stosujemy dopowiedzeń wyrażających funkcję, zawód, tytuł
naukowy itp.
Hasło
korporatywne - nazwa ciała zbiorowego:
-
ciało zbiorowe to instytucja, organizacja, grupa osób lub
organizacji występująca pod własną nazwą, jednoznacznie ją
identyfikującą
-
nazwę ciała zbiorowego przejmujemy ze Słownika Języka Haseł
Przedmiotowych Biblioteki Narodowej
-
nazwę ciała zbiorowego podaje się w formie oficjalnie przyjętej i
używanej przez to ciało. Nazwa ta powinna być przejęta ze
statutu, pieczęci, oficjalnych dokumentów danej instytucji lub jej
oficjalnej strony internetowej. Jeśli przypuszczamy, że oficjalna
nazwa nie jest wystarczająca, a użytkownicy bibliografii mogą
posługiwać się podczas wyszukiwania nazwą potoczną, wówczas
nazwę oficjalną przejmujemy do hasła korporatywnego w polu 610, a
nazwę potoczną umieszczamy w polu 653
-
jeśli ciało zbiorowe zmieniało nazwę, w haśle stosujemy nazwę
obowiązującą w czasie, z którego pochodzi opracowywany artykuł.
Pozostałe nazwy traktujemy jako formy odsyłaczowe i umieszczamy w
polu 653
-
jeśli ciało zbiorowe występuje zarówno pod pełną nazwą, jak i
akronimem, skrót należy rozwiązać i przejąć do hasła pełną
nazwę. Akronimy lub inne skróty przejmujemy do hasła wówczas, gdy
są one bardziej znane i powszechniej używane niż pełna nazwa
-
akronimy i inne skróty występujące w obrębie nazwy ciała
zbiorowego należy przejąć do hasła bez rozwiązywania
-
pomijamy określenie stanu prawnego ciała zbiorowego - np. sp. z
o.o., SA, s.c., GmbH
-
w nazwach ciał zbiorowych wszystkie wyrazy z wyjątkiem przyimków,
spójników i wyrażeń typu „imienia”, „na rzecz”, „do
spraw” piszemy z wielkich liter. Zasada ta stosuje się do nazw w
języku polskim
-
nie stosujemy cudzysłowów w nazwach ciał zbiorowych (dotyczy haseł
spoza SJHP BN)
-
dopowiedzenia z nazwą siedziby (dopowiedzenia lokalizujące)
stosujemy obligatoryjnie, gdy na końcu nazwy ciała zbiorowego
występuje jako element dający się oddzielić nazwa jego siedziby,
np:
hasło:
610 24 |a Muzeum Archeologiczne Środkowego
Nadodrza (Świdnica)
nazwa:
Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze z
siedzibą w Świdnicy
Nie
uważa się za nazwę siedziby obiektu fizjograficznego, np.
hasło:
610 24 |a Obserwatorium Wysokogórskie na
Śnieżce im. Tadeusza Hołdysa
a
nie Obserwatorium Wysokogórskie im. Tadeusza Hołdysa
(Śnieżka)
Nie stosuje się
dopowiedzenia lokalizującego, gdy w nazwie danego ciała zbiorowego
występuje przymiotnik utworzony od nazwy tej miejscowości, np:
610
24 |a Jeleniogórskie Centrum Informacji i Edukacji Regionalnej -
Książnica Karkonoska
a
nie Jeleniogórskie Centrum Informacji i Edukacji
Regionalnej - Książnica Karkonoska (Jelenia Góra)
-
dopowiedzenia
identyfikujące - stosujemy wówczas, gdy nazwa danego ciała
zbiorowego nie jest wystarczające do jego identyfikacji, np:
610
24 |a Hurt (zespół muz.)
-
nazwy drużyn sportowych -
w hasłach korporatywnych stosujemy nazwy popularne, obiegowe, te
które są najbardziej znane (np. Śląsk Wrocław, Miedź Legnica).
Nazwę miejscowości traktujemy jako integralną część nazwy klubu
i nie przenosimy nazwy siedziby do dopowiedzenia
-
Ciała zbiorowe podrzędne:
jeśli
nazwa ciała podrzędnego wystarcza do jego identyfikacji, do hasła
przejmuje się nazwę ciała podrzędnego, np.
610
24 |a Muzeum
Etnograficzne (Wrocław)
zamiast Muzeum Narodowe
(Wrocław). Oddział Muzeum Etnograficzne
gdy nazwa ciała podrzędnego
zawiera nazwę ciała zbiorowego nadrzędnego, wówczas na pierwszym
miejscu wystąpi ciało nadrzędne, np. dla Wydziału Hutniczego
Politechniki Wrocławskiej tworzymy hasło w postaci:
610
24 |a Politechnika Wrocławska.
|b
Wydział Hutniczy
dla lokalnych oddziałów i
kół organizacji o charakterze ogólnokrajowym lub regionalnym
ciałem nadrzędnym jest odpowiednia organizacja, np.
610
24 |a Polski Związek Łowiecki.
|b
Koło Łowieckie (Legnica)
przy
podawaniu nazw ciał zbiorowych podrzędnych należy uwzględniać
tylko te szczeble hierarchii, które są niezbędne dla identyfikacji
danego ciała zbiorowego. W praktyce oznacza to, że pomijamy
szczeble pośrednie:
610 24 |a
Uniwersytet Wrocławski.
|b
Instytut Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa
zamiast:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Filologiczny. Instytut Informacji
Naukowej i Bibliotekoznawstwa
Hasło
korporatywne - nazwa imprezy
-
tworzone dla imprez (konferencji, kongresów, soborów i synodów,
zjazdów, festiwali i konkursów, zawodów sportowych, targów),
które mają własną, indywidualną nazwę;
-
jeśli nie występują w SJHP BN, nazwy przejmowane są
z opracowywanego dokumentu lub źródeł informacji - towarzyszących
imprezie materiałów reklamowych, strony internetowej organizatora
itp.
-
dopowiedzeniami do nazwy imprezy są:
-
numer imprezy,
-
data odbycia imprezy,
-
miejsce lub miejsca, w których impreza odbyła się
Dopowiedzenia
zapisuje się w nawiasie okrągłym z odstępem przed pierwszym
nawiasem. Kolejne dopowiedzenia oddziela się średnikiem z odstępem
po obu stronach.
Numer
imprezy podaje się zawsze cyframi arabskimi, niezależnie od tego, w
jakiej formie wystąpił w nazwie w dokumencie lub źródle
informacji . Nie podaje się nazwy miejsca, o ile stanowi ona
integralną część nazwy imprezy
np.
611
24 |a Festiwal "Jazz nad Odrą"
|n
(35 ;
|d
2000 ;
|c Wrocław)
611 24 |a Wrocławskie Promocje Dobrych Książek
|n
(15 ;
|d
2006)
Hasło
geograficzne
-
nazwy państw, regionów, miejscowości i obiektów w nich się
znajdujących, obiektów fizjograficznych, obszarów chronionych,
jednostek podziału administracyjnego, obiektów wojskowych, obiektów
komunikacyjnych, obiektów wiertniczych, szlaków turystycznych
-
jeśli
nie występują w SJHP BN, nazwy geograficzne przejmujemy z
encyklopedii, atlasów, leksykonów geograficznych i krajoznawczych
lub opracowywanych dokumentów
-
wszystkie nazwy miejscowości polskich (oprócz Warszawy) otrzymują
dopowiedzenia lokalizujące w postaci nazwy województwa, np.
651
_4 |a Świdnica (woj. dolnośląskie)
-
dopowiedzeniem lokalizującym dla nazw miejscowości obcych jest
nazwa państwa
- dla
nazw miejscowości, które zostały administracyjnie włączone do
innej miejscowości, stosujemy nazwę tej miejscowości, która
wchłonęła inną, natomiast nazwa miejscowości włączonej
występuje w funkcji określnika, np.
651
_4 |a Boguszów-Gorce (woj. dolnośląskie)
|x
Stary Lesieniec
-
części miejscowości, dzielnice, osiedla, obiekty w miejscowościach
(np. pomniki, kościoły, dworce, mosty), ulice i place występują w
postaci określników po nazwie miejscowości
651
_4 |a Wrocław (woj. dolnośląskie)
|x
Osobowice
651
_4 |a Wrocław (woj. dolnośląskie)
|x
ulica Piłsudskiego
nazwy
ulic i placów w miejscowościach, które zmieniały przynależność
państwową, podaje się w formie stosownej dla danego okresu
przynalezności państwowej - na Dolnym Śląsku do 1945 r. podaje
się nazwy niemieckie, po 1945 r. nazwy polskie. Jeśli artykuł
opisuje całość historii danej ulicy, tworzymy dwa hasła
- dla
gmin i powiatów tworzymy hasło dodając do nazwy miejscowości
będącej siedzibą władz gminnych/powiatowych dopowiedzenie
„okręg”, np.
651
_4 |a Oleśnica (woj. dolnośląskie ; okręg)
- dla województw powołanych od stycznia 1999 r. stosuje się nazwę własną województwa w formie zinwertowanej:
651
_4 |a Dolnośląskie, województwo
- dla
województw istniejących w latach 1945-98 stosuje się nazwę
miejscowości będącej siedzibą władz administracyjnych z
dopowiedzeniem „okręg”:
651
_4 |a Wałbrzych (woj. dolnośląskie ; okręg)
nie:
Wałbrzyskie,
województwo
nie:
Województwo
wałbrzyskie
Przykłady:
Artykuł w częściach - wykorzystanie podpola p i n w polu 245; artykuł mający dwóch autorów - wykorzystanie pola 700
Recenzja - wykorzystanie pola 520 i 655
Wywiad
Artykuł publikowany w ramach cyklu - wykorzystanie pól 490 i 830
Hasło przedmiotowe osobowe
Hasło przedmiotowe osobowe
Hasło przedmiotowe osobowe
Hasło korporatywne - ciało zbiorowe podrzędne
Hasło korporatywne
Hasło przedmiotowe - nazwa imprezy
Przykłady:
Artykuł w częściach - wykorzystanie podpola p i n w polu 245; artykuł mający dwóch autorów - wykorzystanie pola 700
Recenzja - wykorzystanie pola 520 i 655
Wywiad
Artykuł publikowany w ramach cyklu - wykorzystanie pól 490 i 830
Hasło przedmiotowe osobowe
Hasło przedmiotowe osobowe
Hasło przedmiotowe osobowe
Hasło korporatywne - ciało zbiorowe podrzędne
Hasło korporatywne
Hasło przedmiotowe - nazwa imprezy